تأثیر هوش مصنوعی بر مصرف انرژی
با افزایش قیمت سهام غول‌های فناوری مانند مایکروسافت، آمازون، انویدیا و گوگل به سطوح تاریخی، یک نتیجه کمتر درخشان بروز می‌کند: نیازهای انرژی سرسام‌آور. مراکز داده هوش مصنوعی می‌توانند تقاضای انرژی را در دهه آینده تا 20 درصد افزایش دهند، که نگرانی زیادی برای تلاش‌های مربوط به پایداری ایجاد می‌کند.
اهداف پایداری غول‌های فناوری
در پاسخ به این کمبود انرژی قریب‌الوقوع، شرکت‌های فناوری بزرگ تنها بر منابع تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و بادی تأکید نمی‌کنند. بلکه، آنها به انرژی هسته‌ای روی می‌آورند و به دنبال انرژی قابل اعتماد برای پاسخگویی به نیازهای خود به‌طور مستمر هستند.
شراکت‌ها و برنامه‌های نوآورانه
شرکت‌های پیشرو به‌صورت فعال با شرکت‌های انرژی همکاری کرده‌اند تا نیروگاه‌های تعطیل شده را احیا کنند و رآکتورهای کوچک مدولار (SMR) را توسعه دهند که وعده می‌دهد از تأسیسات هسته‌ای سنتی کارآمدتر و مقرون به صرفه‌تر باشند. به تازگی، گوگل قراردادی برای تامین انرژی از رآکتورهای SMR آینده امضا کرده و هدف دارد تا سال 2030 مراکز داده‌اش را با این انرژی تأمین کند. به دنبال آن، آمازون اعلام کرده است که سرمایه‌گذاری‌هایی برای ساخت رآکتورهای جدید انجام می‌دهد، در حالی که مایکروسافت قصد دارد انرژی را از یک رآکتور بازسازی شده در جزیره سه مایلی مشهور پنسیلوانیا تأمین کند.
راه سخت هسته‌ای در آینده
با وجود پتانسیل انرژی هسته‌ای، این منبع با چالش‌هایی مانند زیرساخت‌های قدیمی و شک و تردید عمومی ناشی از حوادث گذشته مواجه است. با این حال، امید است که فناوری‌های نوآورانه هسته‌ای ممکن است در دهه‌های آینده چشم‌انداز انرژی را تغییر دهند، حتی اگر زمان‌بر باشد. در حالی که شرکت‌های فناوری یک آینده با انرژی هسته‌ای را تجسم می‌کنند، قابلیت اجرایی این طرح‌های بلندپروازانه همچنان نامشخص است.
چگونه هوش مصنوعی استراتژی‌های انرژی را متحول می‌کند: فراتر از سطح
هزینه‌های پنهان گسترش هوش مصنوعی
پیشرفت‌های چشمگیر در هوش مصنوعی (AI) به‌طور قابل توجهی بخش‌های مختلف را دگرگون کرده است، اما یکی از جنبه‌های نادیده گرفته شده، تقاضای بالای آن برای انرژی است. با پذیرش بیشتر فناوری‌های هوش مصنوعی توسط صنایع مختلف، احتمال دارد مصرف انرژی مربوط به فرآیندهای مبتنی بر هوش مصنوعی تا سال 2040 دو برابر شود. این افزایش سرسام‌آور نه تنها درباره مصرف انرژی نگران کننده است، بلکه عواقب زیست‌محیطی ناشی از افزایش اثر کربنی را نیز به همراه دارد. در مناطقی که بهره‌وری انرژی در اولویت نیست، جوامع ممکن است با کمبود انرژی و هزینه‌های بالای انرژی مواجه شوند در حالی که تقاضا افزایش می‌یابد.
فناوری‌های بهره‌وری انرژی
در حالی که غول‌های فناوری به انرژی هسته‌ای برای برآورده کردن تقاضای روزافزون خود گرایش دارند، نوآوری‌ها در فناوری‌های بهره‌وری انرژی در حال کسب محبوبیت هستند. این پیشرفت‌ها شامل الگوریتم‌های هوش مصنوعی هستند که استفاده از انرژی را به‌صورت بلادرنگ بهینه می‌کنند و به‌طور قابل توجهی به صنایع وابسته به پردازش داده‌های کلان کمک می‌کنند. با استفاده از شبکه‌های هوشمند و راه‌حل‌های ذخیره‌سازی انرژی، جوامع می‌توانند به الگوهای مصرف پایدارتر انرژی روی آورند که در نهایت به کاهش اثرات زیست‌محیطی و کاهش هزینه‌های انرژی برای مصرف‌کنندگان منجر می‌شود.
ناهنجاری‌های جهانی در دسترسی به انرژی
شتاب به سوی هوش مصنوعی و انرژی هسته‌ای، ناهنجاری‌های موجود در دسترسی به انرژی در سطح جهانی را تشدید می‌کند. کشورهایی که زیرساخت‌های فناوری قوی و منابع مالی دارند می‌توانند در این منابع انرژی سرمایه‌گذاری کنند، در حالی که کشورهای در حال توسعه ممکن است نتوانند با این سرعت پیش بروند. این ناهمگونی می‌تواند پیشرفت به سوی دسترسی جهانی به انرژی را مختل کند و منجر به عدم تعادل‌های اقتصادی شود. در حالی که مناطق ثروتمند به دنبال راه‌حل‌های انرژی پاک‌تر هستند، ممکن است کشورهای فقیرتر به سوخت‌های فسیلی بیشتری وابسته شوند و بحران اقلیمی را تشدید کنند.
بحث‌های حول پذیرش انرژی هسته‌ای
علاقه جدید به انرژی هسته‌ای بدون جنجال نیست. مدیریت زباله‌های هسته‌ای هنوز یک مسئله جدی است و هیچ راه‌حل ذخیره‌سازی بلندمدت که به‌طور جهانی پذیرفته شده باشد، وجود ندارد. علاوه بر این، ترس از حوادث هسته‌ای هنوز در ذهن عموم وجود دارد، که توسط وقایع تاریخی مانند چرنوبیل و فوکوشیما تقویت شده است. این احتیاط می‌تواند حمایت عمومی از طرح‌های هسته‌ای را مختل کند و پروژه‌های حیاتی را که به دنبال استفاده از این منبع انرژی هستند، به تأخیر بیندازد. بحث در مورد ایمنی در مقابل ضرورت انرژی هسته‌ای همچنان بحث‌های داغی را در میان سیاست‌گذاران، محیط‌زیست‌بانان و جوامع در سرتاسر جهان ایجاد می‌کند.
آینده همکاری در زمینه انرژی
با تلاش کشورها برای انتقال به سوی راه‌حل‌های انرژی سبزتر، همکاری میان شرکت‌های فناوری، دولت‌ها و تأمین‌کنندگان انرژی بسیار حیاتی خواهد بود. به عنوان مثال، چارچوب‌های همکاری که چندین ذینفع را گرد هم می‌آورد می‌توانند توسعه فناوری‌های تجدیدپذیر پیشرفته را تسریع کنند، از جمله انرژی همجوشی که وعده می‌دهد منبعی تقریبا نامحدود از انرژی را بدون خطرات مربوط به فناوری هسته‌ای فعلی ارائه دهد. حفظ ارتباط شفاف با جوامع در طی این انتقال‌ها برای تقویت اعتماد و حمایت عمومی حیاتی خواهد بود.
افکار نهایی: مسئولیت جمعی
در حالی که هوش مصنوعی و مصرف انرژی به هم پیوند می‌خورند، مسئولیت بر عهده مصرف‌کنندگان، کسب و کارها و دولت‌ها است تا گفتگو را به سمت شیوه‌های پایدار هدایت کنند. چگونه می‌توانیم تعادلی بین پیشرفت‌های فناوری و حفظ محیط زیست ایجاد کنیم؟ این نیازمند تعهد به سیاست‌های اخلاقی در تولید و مصرف انرژی، پذیرش گسترده نوآوری‌های بهره‌وری انرژی و تضمین دسترسی عادلانه به انرژی پاک برای همه است.
برای یادگیری بیشتر در مورد تقاطع هوش مصنوعی و مصرف انرژی، به Energy.gov مراجعه کنید.
