فورترین درام، نیویورک – در یک اقدام مهم به سمت استقلال انرژی، ارتش ایالات متحده از یک راکتور هسته‌ای کوچک به عنوان منبع انرژی بهینه برای فورترین درام نام برده است. در بازدید اخیر، فرماندار هوچول و نمایندگان ایالت، پتانسیل ایجاد یک “راکتور مدولار کوچک” (SMR) در این پایگاه را بررسی کردند.
این چه معنایی برای آینده انرژی نیویورک دارد؟ اگر این طرح موفق باشد، می‌تواند زمینه را برای ایجاد راکتورهای بیشتر در سرتاسر ایالت فراهم کند در حالی که نیویورک به دنبال تحقق اهداف انرژی تجدیدپذیر خود است. راکتورهای SMR که از نظر اندازه کوچکتر از راکتورهای سنتی هستند، از فناوری هسته‌ای مدرن استفاده می‌کنند که طرفداران آن ادعا می‌کنند ایمن‌تر و اقتصادی‌تر است.
نیازهای انرژی فورترین درام حول و حوش 60 مگاوات می‌چرخد. تعطیلی‌های اخیر یک نیروگاه بیوماس باعث شده ارتش به شبکه برق سنتی وابسته شود. نمایندگان کنگره، کلاودیا تننی و الیز استفانیک به دنبال دستیابی به استقلال انرژی، فورترین درام را به عنوان مکان اصلی برای اولین استقرار SMR ارتش معرفی می‌کنند و بر مزایای استراتژیکی آن تأکید دارند، از جمله کنترل بر خدمات عمومی و پرسنل مجرب در تولید انرژی.
با تغییر چشم‌انداز جهانی انرژی هسته‌ای، نگرانی‌هایی در مورد رقابت از کشورهای مختلف مانند چین و روسیه به وجود آمده است. اعضای کنگره تأکید می‌کنند که ایالات متحده باید در فناوری‌های هسته‌ای پیشرفته پیشرو باشد تا منافع انرژی خود را تأمین کند.
در حالی که جزئیات زمان‌بندی این راکتور هنوز روشن نیست، این پیشنهاد یک گام جسورانه به سمت بازتعریف چشم‌انداز انرژی فورترین درام به شمار می‌رود.
تحول در استقلال انرژی: تأثیر راکتورهای مدولار کوچک در فورترین درام
پتانسیل راکتورهای مدولار کوچک (SMR)
پیشرفت برای راکتورهای مدولار کوچک (SMRs) در فورترین درام بیشتر از یک ابتکار محلی انرژی است؛ این مشخصه یک تغییر بزرگ در نحوه دیدگاه ایالات متحده نسبت به انرژی هسته‌ای در داخل سبد انرژی خود است. SMRها برای تولید حداکثر 300 مگاوات برق طراحی شده‌اند، که به طور قابل توجهی کمتر از نیروگاه‌های هسته‌ای سنتی است که می‌توانند بیش از 1,000 مگاوات تولید کنند. این اندازه جمع و جور اجازه جابجایی و عملیات منعطف‌تر را فراهم می‌کند و منجر به مدل انرژی پایدارتری برای انواع تاسیسات در سرتاسر کشور می‌شود.
ملاحظات اقتصادی و محیط زیستی
یکی از مهم‌ترین مزایای بحث‌برانگیز در مورد پیاده‌سازی SMRها، پتانسیل آنها برای کاهش وابستگی ملی به سوخت‌های فسیلی است. این موضوع به ویژه زمانی اهمیت دارد که ایالات متحده به دنبال برآورده کردن تعهدات خود تحت توافقات بین‌المللی اقلیمی است. تلاش برای استقلال انرژی از طریق منابع محلی می‌تواند به تثبیت هزینه‌های انرژی برای جوامع اطراف فورترین درام کمک کند و در نهایت منجر به رشد اقتصادی و ایجاد شغل در بخش‌های مدیریت انرژی شود.
علاوه بر این، SMRها به طور قابل توجهی زباله هسته‌ای کمتری نسبت به راکتورهای سنتی تولید می‌کنند که می‌تواند نگرانی‌های عمومی درباره راه‌حل‌های ذخیره‌سازی بلندمدت را کاهش دهد. نوآوری‌ها در فناوری‌های بازیافت زباله نیز در حال پیشرفت است و ممکن است به چرخه سوخت هسته‌ای پایدارتر منجر شود.
واکنش‌ها و جنجال‌های جامعه
با این حال، این ابتکار بی‌چالش نیست. در حالی که برخی از اعضای جامعه از مزایای محیط زیستی و اقتصادی SMRها حمایت می‌کنند، دیگران نگرانی‌هایی درباره ایمنی دارند و با توجه به stigma تاریخی مرتبط با انرژی هسته‌ای و حوادثی مانند فوکوشیما و چرنوبیل، ابراز نگرانی می‌کنند. تأثیر روانی انرژی هسته‌ای می‌تواند ماندگار باشد و پذیرش عمومی را به یک عامل مهم در پیاده‌سازی چنین فناوری تبدیل کند.
ساکنان ممکن است بپرسند: آیا SMRها نسبت به راکتورهای سنتی چقدر ایمن‌تر هستند؟ طرفداران استدلال می‌کنند که SMRها شامل ویژگی‌های ایمنی پیشرفته‌ای هستند از جمله سیستم‌های خنک‌کننده غیرفعال و تدابیر ایمنی که به بسیاری از نگرانی‌های موجود در راکتورهای بزرگ‌تر پاسخ می‌دهند. اندازه کوچکتر به معنای کاهش خطر در صورت بروز نقص در عملکرد است و آنها را به عنوان یک گزینه “ایمن‌تر” معرفی می‌کند.
زمینه بین‌المللی و چشم‌اندازهای آینده
در سطح بین‌المللی، رقابت برای نوآوری در انرژی هسته‌ای افزایش یافته است، زیرا کشورهایی مانند چین و روسیه سرمایه‌گذاری‌های خود را در فناوری راکتور پیشرفته افزایش می‌دهند. این موضوع سؤالاتی در مورد امنیت ملی و استقلال انرژی ایجاد می‌کند: آیا ایالات متحده می‌تواند رهبری خود را در فناوری هسته‌ای حفظ کند؟ حمایت کنگره از SMRها در فورترین درام نشان‌دهنده تمایل به قرار دادن ایالات متحده به عنوان یک پیشرو در این زمینه حیاتی است و تضمین می‌کند که نه تنها امنیت انرژی بلکه همچنین حاکمیت فناوری در یک چشم‌انداز جهانی رقابتی وجود داشته باشد.
با حمایت دولت فدرال از فناوری هسته‌ای از طریق قوانین و مشوق‌ها، توسعه SMRها ممکن است تنها آغاز راه باشد. همان‌طور که این فناوری پیشرفت می‌کند، ممکن است نه تنها فورترین درام بلکه همچنین جوامع در سرتاسر نیویورک را تغییر دهد و در نهایت سیاست‌های انرژی را در سطح ملی تحت تأثیر قرار دهد. پیاده‌سازی موفق در فورترین درام می‌تواند به عنوان یک الگو برای دیگر تاسیسات و محیط‌های تجاری عمل کند.
برای دریافت بینش‌های بیشتر در مورد استراتژی‌های انرژی آمریکا، به وبسایت وزارت انرژی مراجعه کنید.
The source of the article is from the blog scimag.news
